感怀四首 其四

感怀四首 其四原文：

《长恨歌》一方面是一个重大的历史题材和政治题材，另一方面又是一个来自民间的具有悠久传统的人性题材、心理题材。白居易在创作中服从于民族的文化心理和诗人的个性思想，即传统模式与作者主观能动作用同时并存，这固然是与诗人的生活经历和人生观是分不开的。白居易一生跨中晚唐，他的思想以贬官江州司马为界，经历了由积极入世到消极出世两个阶段，实践了他所信奉的“达则兼济天下，穷则独善其身”的儒家人生模式。白居易所谓“独善”的基本内涵是乐天知命、知足保和，并由此而与释、老相通，以随缘任运、委顺自然为应世态度。在他的整个思想体系中，“独善”与“兼济”并行不悖，“施之乃伊吕事业，蓄之则庄老道德”(《君子不器赋》)，它们是一个完整人生观的两个侧面。还在遭贬以前，他努力为云龙、为风鹏，并与元稹大力倡导新乐府运动。也正是因为他年轻时候的胸怀大志，颇有挽唐室于既衰，拯生民于水火的政治气概，才使得他有足够的气魄处理这样一个重大的历史题材，并以“不惑”来总结唐明皇后半生的政治得失，写就了《长恨歌》。这样，在他心目中对唐明皇的一分为二，必然要在塑造形象中反映出来。正是因(...)
[30]见辄除(...)
李贺流传后世的二百多首诗中，“鬼”诗有十多首。此诗写秋天来临时诗人的愁苦情怀，从其阴森料峭、鬼魅飘飘的风格来看，就是一首“鬼”诗。 “日月掷人去，有志不获骋”，这原是古往今来有才智之士的共同感慨。诗人对于时光的流逝表现了特异的敏感，以致秋风吹落梧桐树叶子的声音也使他惊心动魄，无限悲苦。这时，残灯照壁，又听得墙脚边络纬哀(...)
去年花开的时候与你分别，今日花开的时候已是一年。世事变幻心茫茫难以意料，心情愁苦意昏昏春日独眠。一身全是病想念故里田园，邑有灾民惭愧领朝廷俸钱。听说你今年还要来看望我，我天天上西楼盼望你早(...)
此诗的难解之处在于后二章的诗意似与前三章断为两截，难以贯通。后二章中“靖共尔位”的“共”亦当作“恭”解，那末这一句就是克尽职守之意。如果将前面的“共人”理解为忠于职守的同僚，那末后面敦劝“靖共尔位”似属多余。如果将“共人”理解为隐居不仕者，那末前面既已表示了悔仕乱世、向往归隐之意，后面又勉以恭谨尽职，自相矛盾；而且既然是退隐之士，就不可能有职可守。历来的注解都试图解决这些矛盾，使之能自圆其说，较有代表性的一种说法是：后二章为“自相劳苦之辞”。《吕氏家塾读诗记》引欧阳修说云：“‘嗟尔君子，无恒安处’，乃是大夫自相劳苦之辞，云：无苟偷安，使靖共尔位之职。”吕祖谦申此说曰：“上三章唱悔仕乱世，厌于劳役，欲安处休息而不可得，故每章有怀归之叹。至是知不可去矣，则与其同列自相劳苦曰：嗟尔君子，无恒欲安处也。苟静恭于位，惟正直之道是与，则神将佑之矣，何必去哉！”戴溪之说与吕氏同，谓“前三章念共人而悔仕，后二章勉君子以安位”，“始悔仕于乱世，终不忍去其君，可以为贤矣”（《续吕氏家塾读诗记》）。这样的解释也许颇合于怨而不怒、温柔敦厚的诗教，但将后二章看作既是自勉、又是互相劝慰之词，实在是很牵强的，“自勉”云云只能是解诗者的曲为之(...)
声和流泉。
“从风暂靡草，富贵上升天。”这两句以草为喻，草遭风吹，有的随风暂时倒下，可是风过后仍可挺起来，照样生长；有的则随风吹上天，成了暴发户，但风一停便会掉下来，成为无可依靠的弃物。两句意思是与其追求一时的富贵，飘浮虚华，不如安于贫贱，不离本根。二句互文见义，上句“从风”直贯下句，下句“富贵”以反义（贫贱）反绾上句，“草”则关合两句。靡，披靡，倒下。“不见山巅树，摧杌下为薪。”摧杌（wù误），摧折倒下。这两句以树为喻，君不见山头之树，所处势位高则高矣，似可傲视它树，可是一旦摧折倒下，照样被砍伐当作柴烧。两句意思是别看有权有势者居高自傲，不可一世，一旦垮台了，也不过同薪柴一样不值几文。“岂甘井中泥？上出作埃尘。”这两句以井泥为喻，意思是：井中之泥岂能甘心永远沉于井底，不思出井一见天(...)

感怀四首 其四拼音解读：

《zhǎng hèn gē 》yī fāng miàn shì yī gè zhòng dà de lì shǐ tí cái hé zhèng zhì tí cái ，lìng yī fāng miàn yòu shì yī gè lái zì mín jiān de jù yǒu yōu jiǔ chuán tǒng de rén xìng tí cái 、xīn lǐ tí cái 。bái jū yì zài chuàng zuò zhōng fú cóng yú mín zú de wén huà xīn lǐ hé shī rén de gè xìng sī xiǎng ，jí chuán tǒng mó shì yǔ zuò zhě zhǔ guān néng dòng zuò yòng tóng shí bìng cún ，zhè gù rán shì yǔ shī rén de shēng huó jīng lì hé rén shēng guān shì fèn bú kāi de 。bái jū yì yī shēng kuà zhōng wǎn táng ，tā de sī xiǎng yǐ biǎn guān jiāng zhōu sī mǎ wéi jiè ，jīng lì le yóu jī jí rù shì dào xiāo jí chū shì liǎng gè jiē duàn ，shí jiàn le tā suǒ xìn fèng de “dá zé jiān jì tiān xià ，qióng zé dú shàn qí shēn ”de rú jiā rén shēng mó shì 。bái jū yì suǒ wèi “dú shàn ”de jī běn nèi hán shì lè tiān zhī mìng 、zhī zú bǎo hé ，bìng yóu cǐ ér yǔ shì 、lǎo xiàng tōng ，yǐ suí yuán rèn yùn 、wěi shùn zì rán wéi yīng shì tài dù 。zài tā de zhěng gè sī xiǎng tǐ xì zhōng ，“dú shàn ”yǔ “jiān jì ”bìng háng bú bèi ，“shī zhī nǎi yī lǚ shì yè ，xù zhī zé zhuāng lǎo dào dé ”(《jun1 zǐ bú qì fù 》)，tā men shì yī gè wán zhěng rén shēng guān de liǎng gè cè miàn 。hái zài zāo biǎn yǐ qián ，tā nǔ lì wéi yún lóng 、wéi fēng péng ，bìng yǔ yuán zhěn dà lì chàng dǎo xīn lè fǔ yùn dòng 。yě zhèng shì yīn wéi tā nián qīng shí hòu de xiōng huái dà zhì ，pō yǒu wǎn táng shì yú jì shuāi ，zhěng shēng mín yú shuǐ huǒ de zhèng zhì qì gài ，cái shǐ dé tā yǒu zú gòu de qì pò chù lǐ zhè yàng yī gè zhòng dà de lì shǐ tí cái ，bìng yǐ “bú huò ”lái zǒng jié táng míng huáng hòu bàn shēng de zhèng zhì dé shī ，xiě jiù le 《zhǎng hèn gē 》。zhè yàng ，zài tā xīn mù zhōng duì táng míng huáng de yī fèn wéi èr ，bì rán yào zài sù zào xíng xiàng zhōng fǎn yìng chū lái 。zhèng shì yīn (...)
[30]jiàn zhé chú (...)
lǐ hè liú chuán hòu shì de èr bǎi duō shǒu shī zhōng ，“guǐ ”shī yǒu shí duō shǒu 。cǐ shī xiě qiū tiān lái lín shí shī rén de chóu kǔ qíng huái ，cóng qí yīn sēn liào qiào 、guǐ mèi piāo piāo de fēng gé lái kàn ，jiù shì yī shǒu “guǐ ”shī 。 “rì yuè zhì rén qù ，yǒu zhì bú huò chěng ”，zhè yuán shì gǔ wǎng jīn lái yǒu cái zhì zhī shì de gòng tóng gǎn kǎi 。shī rén duì yú shí guāng de liú shì biǎo xiàn le tè yì de mǐn gǎn ，yǐ zhì qiū fēng chuī luò wú tóng shù yè zǐ de shēng yīn yě shǐ tā jīng xīn dòng pò ，wú xiàn bēi kǔ 。zhè shí ，cán dēng zhào bì ，yòu tīng dé qiáng jiǎo biān luò wěi āi (...)
qù nián huā kāi de shí hòu yǔ nǐ fèn bié ，jīn rì huā kāi de shí hòu yǐ shì yī nián 。shì shì biàn huàn xīn máng máng nán yǐ yì liào ，xīn qíng chóu kǔ yì hūn hūn chūn rì dú mián 。yī shēn quán shì bìng xiǎng niàn gù lǐ tián yuán ，yì yǒu zāi mín cán kuì lǐng cháo tíng fèng qián 。tīng shuō nǐ jīn nián hái yào lái kàn wàng wǒ ，wǒ tiān tiān shàng xī lóu pàn wàng nǐ zǎo (...)
cǐ shī de nán jiě zhī chù zài yú hòu èr zhāng de shī yì sì yǔ qián sān zhāng duàn wéi liǎng jié ，nán yǐ guàn tōng 。hòu èr zhāng zhōng “jìng gòng ěr wèi ”de “gòng ”yì dāng zuò “gōng ”jiě ，nà mò zhè yī jù jiù shì kè jìn zhí shǒu zhī yì 。rú guǒ jiāng qián miàn de “gòng rén ”lǐ jiě wéi zhōng yú zhí shǒu de tóng liáo ，nà mò hòu miàn dūn quàn “jìng gòng ěr wèi ”sì shǔ duō yú 。rú guǒ jiāng “gòng rén ”lǐ jiě wéi yǐn jū bú shì zhě ，nà mò qián miàn jì yǐ biǎo shì le huǐ shì luàn shì 、xiàng wǎng guī yǐn zhī yì ，hòu miàn yòu miǎn yǐ gōng jǐn jìn zhí ，zì xiàng máo dùn ；ér qiě jì rán shì tuì yǐn zhī shì ，jiù bú kě néng yǒu zhí kě shǒu 。lì lái de zhù jiě dōu shì tú jiě jué zhè xiē máo dùn ，shǐ zhī néng zì yuán qí shuō ，jiào yǒu dài biǎo xìng de yī zhǒng shuō fǎ shì ：hòu èr zhāng wéi “zì xiàng láo kǔ zhī cí ”。《lǚ shì jiā shú dú shī jì 》yǐn ōu yáng xiū shuō yún ：“‘jiē ěr jun1 zǐ ，wú héng ān chù ’，nǎi shì dà fū zì xiàng láo kǔ zhī cí ，yún ：wú gǒu tōu ān ，shǐ jìng gòng ěr wèi zhī zhí 。”lǚ zǔ qiān shēn cǐ shuō yuē ：“shàng sān zhāng chàng huǐ shì luàn shì ，yàn yú láo yì ，yù ān chù xiū xī ér bú kě dé ，gù měi zhāng yǒu huái guī zhī tàn 。zhì shì zhī bú kě qù yǐ ，zé yǔ qí tóng liè zì xiàng láo kǔ yuē ：jiē ěr jun1 zǐ ，wú héng yù ān chù yě 。gǒu jìng gōng yú wèi ，wéi zhèng zhí zhī dào shì yǔ ，zé shén jiāng yòu zhī yǐ ，hé bì qù zāi ！”dài xī zhī shuō yǔ lǚ shì tóng ，wèi “qián sān zhāng niàn gòng rén ér huǐ shì ，hòu èr zhāng miǎn jun1 zǐ yǐ ān wèi ”，“shǐ huǐ shì yú luàn shì ，zhōng bú rěn qù qí jun1 ，kě yǐ wéi xián yǐ ”（《xù lǚ shì jiā shú dú shī jì 》）。zhè yàng de jiě shì yě xǔ pō hé yú yuàn ér bú nù 、wēn róu dūn hòu de shī jiāo ，dàn jiāng hòu èr zhāng kàn zuò jì shì zì miǎn 、yòu shì hù xiàng quàn wèi zhī cí ，shí zài shì hěn qiān qiáng de ，“zì miǎn ”yún yún zhī néng shì jiě shī zhě de qǔ wéi zhī (...)
shēng hé liú quán 。
“cóng fēng zàn mí cǎo ，fù guì shàng shēng tiān 。”zhè liǎng jù yǐ cǎo wéi yù ，cǎo zāo fēng chuī ，yǒu de suí fēng zàn shí dǎo xià ，kě shì fēng guò hòu réng kě tǐng qǐ lái ，zhào yàng shēng zhǎng ；yǒu de zé suí fēng chuī shàng tiān ，chéng le bào fā hù ，dàn fēng yī tíng biàn huì diào xià lái ，chéng wéi wú kě yī kào de qì wù 。liǎng jù yì sī shì yǔ qí zhuī qiú yī shí de fù guì ，piāo fú xū huá ，bú rú ān yú pín jiàn ，bú lí běn gēn 。èr jù hù wén jiàn yì ，shàng jù “cóng fēng ”zhí guàn xià jù ，xià jù “fù guì ”yǐ fǎn yì （pín jiàn ）fǎn wǎn shàng jù ，“cǎo ”zé guān hé liǎng jù 。mí ，pī mí ，dǎo xià 。“bú jiàn shān diān shù ，cuī wù xià wéi xīn 。”cuī wù （wùwù ），cuī shé dǎo xià 。zhè liǎng jù yǐ shù wéi yù ，jun1 bú jiàn shān tóu zhī shù ，suǒ chù shì wèi gāo zé gāo yǐ ，sì kě ào shì tā shù ，kě shì yī dàn cuī shé dǎo xià ，zhào yàng bèi kǎn fá dāng zuò chái shāo 。liǎng jù yì sī shì bié kàn yǒu quán yǒu shì zhě jū gāo zì ào ，bú kě yī shì ，yī dàn kuǎ tái le ，yě bú guò tóng xīn chái yī yàng bú zhí jǐ wén 。“qǐ gān jǐng zhōng ní ？shàng chū zuò āi chén 。”zhè liǎng jù yǐ jǐng ní wéi yù ，yì sī shì ：jǐng zhōng zhī ní qǐ néng gān xīn yǒng yuǎn chén yú jǐng dǐ ，bú sī chū jǐng yī jiàn tiān (...)

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

“从风暂靡草，富贵上升天。”这两句以草为喻，草遭风吹，有的随风暂时倒下，可是风过后仍可挺起来，照样生长；有的则随风吹上天，成了暴发户，但风一停便会掉下来，成为无可依靠的弃物。两句意思是与其追求一时的富贵，飘浮虚华，不如安于贫贱，不离本根。二句互文见义，上句“从风”直贯下句，下句“富贵”以反义（贫贱）反绾上句，“草”则关合两句。靡，披靡，倒下。“不见山巅树，摧杌下为薪。”摧杌（wù误），摧折倒下。这两句以树为喻，君不见山头之树，所处势位高则高矣，似可傲视它树，可是一旦摧折倒下，照样被砍伐当作柴烧。两句意思是别看有权有势者居高自傲，不可一世，一旦垮台了，也不过同薪柴一样不值几文。“岂甘井中泥？上出作埃尘。”这两句以井泥为喻，意思是：井中之泥岂能甘心永远沉于井底，不思出井一见天(...)
此诗对汉隐士严子陵表示崇敬之情，对为名缰利索所羁的世人作了形象的刻画。诗人承认自己挣脱不开名缰利索，同时也是不愿为名缰利索所羁。(...)

相关赏析

声和流泉。
“龙跳”二字，极言其书法苍劲有力，有如蛟龙跳跃。那种气势同他在《满江红》（金甲琱弓）中所写的“磨盾鼻，一挥千纸，龙蛇犹湿”如出一辙。《旧唐书·李密传》谓李密少时，曾将《汉书》一帙挂于牛角，一手提牛靷，一手翻阅书籍。“虬髯豪客”是唐人小说《虬髯客传》中的人物，性格豪爽而有才略。这里(...)
全诗紧扣春、江、花、月、夜的背景来写，而又以月为主体。“月”是诗中情景兼融之物，它跳动着诗人的脉搏，在全诗中犹如一条生命纽带，通贯上下，触处生神，诗情随着月轮的生落而起伏曲折。月在一夜之间经历了升起──高悬──西斜──落下的过程。在月的(...)
野老篱边独一家， 卧闻隔竹响缫车。

作者介绍

萧彦毓 萧彦毓（一作彦育），字虞卿（《周文忠集》卷四二《萧彦育虞卿顷年示诗篇且求次诚斋待制所赠佳句之韵》），号梅坡，西昌（今江西泰和）人（《诚斋集》卷三六《跋萧彦毓梅坡诗集》），家于庐陵（《剑南诗稿》卷五○《题庐陵萧彦毓秀才诗卷后》）。今录诗三首。